Cisza przed burzą, której niej będzie…

Burze…

Ostatnimi czasy sporo ich w okolicy. Okolicy - tak… to bardzo dobre określenie.

A oto i kolejna piękna komórka burzowa zawitała u bram miasta i przyniosła ze sobą…

kolejny zawód.

Tak, nie pierwszy i zapewne nie ostatni w tym sezonie.

Zawód wśród miłośników piorunującego przedstawienia.

Bo jak to możliwe, że podążający prosto na miasto szkwał burzowy, 

o szerokości kilkudziesięciu kilometrów, nagle zmienia swój kierunek?

I to tylko po to, by obejść miasto jego południową granicą

i ostatecznie przyjąć na nowo swój pierwotny północny kierunek?

Jak to się dzieje, że jak dotąd aktywna komórka burzowa nagle gaśnie nad miastem, 

by obudzić się ponownie tuż za jego granicami? A jedyne co po sobie pozostawia,

to strugi lejącego się deszczu?

Jak zrozumieć fakt, że piękny i zwarty wał burzowy, na jednym krańcu miasta rozdziera się

na 2 części, tylko po to by na drugim jego brzegu połączyć się na nowo?

Burze na swój sposób lekceważą to miasto. Niemiłosiernie. Fakt bardzo dobrze mi znany,

a mimo to stwierdzam, że ostatni czasy burze pogrywają sobie z tym miejscem za bardzo.

Wiem na swoim przykładzie, że niejeden miłośnik burz nieprzyzwyczajonych do tych anomalii, mógłby się srogo zawieźć. Szczególnie jeśli dane mu jest przebywać dłużej w tych stronach. 

A bo to pierwszy raz, gdy już był w ogródku? Już witał się z gąską?

To już niestety kolejny spektakl tego typu, którego nie dane mi jest oglądać.

Burze? Tutaj? Marzenie ściętej głowy...